De eerste keer dat iemand bij mij in de praktijk komt, weet ik nog weinig tot niets van de kwestie waarmee de ander worstelt. De coachee zelf echter kent het van haver tot gort. Ze worstelt er al een tijd mee, heeft er met partner, collega’s en/of vrienden over gesproken. En, niet te vergeten, uren en uren interne dialoog op zitten. Mentaal weten ze dus al precies wat er speelt, maar op emotioneel, fysiek en spiritueel/overtuigings-niveau zijn er vaak blinde vlekken. Dat maakt het voor mij interessant om op dat niveau -het onderbewuste- in te steken. Zo heb ik direct helder wat er zich onder de waterlinie afspeelt, en de ander hoeft het voor zichzelf bekende verhaal niet nóg eens helemaal af te steken.
Een manier die ik daarvoor gebruik is storytelling. Een fantasie-verhaal in acht episodes waarin je tekent wat er op dit moment in jouw leven speelt. Daarna bekijken we samen wat er getekend is, wat er niet getekend is, wat opvalt of vragen oproept. Een mooi voorbeeld vind ik deze afbeelding van een IB-er die momenteel niet lekker in haar werk zit. Ze vraagt zich af of ze wel op de goede plek zit, heeft het idee dat ze soms wel een andere taal lijkt te spreken en is haar motivatie geregeld kwijt.
Via haar storyboard kijken we hoe haar verhaal in elkaar steekt. Bij het 6e plaatje –teken de tegenkracht die overwonnen moet worden- tekent ze een wat wiebelig flatgebouw. Alleen bovenin zijn raampjes te vinden. Beneden staat nog een ielig mensje met een grote pijl van bovenaf.
“Is dat wat er gebeurt als je het gevoel hebt een andere taal te spreken?” Vraag ik haar. “Ja”, zegt ze. “Dan schiet ik helemaal in mijn hoofd en ga daar bovenin heel bozig allemaal dingen bedenken die de ander anders zou moeten doen of denken” (zie de pijl op het ielige mensje). Ze is niet meer gegrond en komt daardoor niet over, haar handelen en communiceren is niet effectief. Vervolgens gaat het gesprek verder over wat maakt dat ze bij tegenwerking of onbegrip in haar hoofd gaat zitten en wat er voor haar nodig zou zijn om in dit soort situaties gegrond, in haar lijf te blijven. En zijn we meteen bij de kern van het verhaal…